Niepłodność wtórna jest to niepłodność, która pojawia się po urodzeniu przynajmniej jednego dziecka. Problem związany z poczęciem kolejnego dziecka jest zjawiskiem częstszym niż trudności w zajściu w pierwszą ciążę. Warto mieć na uwadze, że bardzo często pary posiadające tylko jedno dziecko, pragną począć kolejne, jednak z różnych przyczyn jest to niemożliwe.
Niepłodność wtórna nie rodzi współczucia
Niepłodność wtórna nie wzbudza takiego współczucia w społeczeństwie jak niepłodność pierwotna. Niektórzy uważają, że to właściwie nie jest żaden problem, skoro para ma już jedno lub więcej dzieci. Pary, które nie mogą począć pierwszego dziecka, spotykają się z większym współczuciem. Jednak dla rodziców, których dotyczy niepłodność wtórna, taka sytuacja może być bardzo bolesna, ponieważ pragną oni rodzeństwa dla swojego pierwszego dziecka lub marzą o założeniu dużej rodziny.
Rodzice, których dotyczy niepłodność wtórna, rzadziej szukają pomocy medycznej, w porównaniu z parami starającymi się o pierwsze dziecko. Może być to podyktowane bagatelizowaniem tego problemu przez lekarzy, a także brakiem czasu na podjęcie działań medycznych z powodu obowiązków związanych z wychowywaniem już urodzonych dzieci. Tego typu parom łatwiej jest się pogodzić z niepłodnością, zaakceptować ten fakt, w porównaniu z parami, które starają się o pierwsze dziecko.
Co czują rodzice, którzy nie mogą mieć kolejnego dziecka?
Rodzice, którzy bezskutecznie starają się o poczęcie rodzeństwa dla swoich dzieci, często czują brak zrozumienia ze strony bliskich i znajomych. Ból psychiczny spowodowany niepłodnością wtórną może być tak samo dotkliwy, jak w przypadku par starających się o pierwsze dziecko. Tym bardziej, że osamotnienie tych pierwszych jest o wiele większe. Często pary z jednym dzieckiem czują się napiętnowane, że są konformistami i z wygodnictwa nie zdecydowali się na kolejne dziecko. Kiedy próbują dzielić się swoimi uczuciami ze znajomymi, mogą odczuwać niezrozumienie ich starań i bólu oraz sugestie, że niewystarczająco cieszą się tym dzieckiem lub dziećmi, które już mają.
Pary starające się o kolejne dziecko, kiedy kolejne próby kończą się niepowodzeniami, przede wszystkim odczuwają duże zaskoczenie. Uważa się, że skoro z poczęciem pierwszego dziecka nie było problemów, to z kolejnymi również tak będzie. Niestety tak nie jest. Choćby nawet z racji tego, że wraz z wiekiem zmniejsza się płodność. Jeżeli planujemy założyć dużą rodzinę, nie warto zwlekać z poczęciem kolejnych dzieci.
Źródło: Starzenie się jajników – ciąża po 45. roku życia – jakie są szanse i zagrożenia?
Pragnienie poczęcia kolejnego dziecka i ból związany z niepowodzeniami może znacznie wpływać na kondycje psychiczną pary. Należy starać się, aby w jak najmniejszym stopniu frustracja rodziców była odczuwalna przez urodzone już dzieci. Nie mogą one odczuwać, że nie dają rodzicom pełni szczęścia. Emocje rodziców mogą udzielać się dziecku, nawet temu najmniejszemu. Nawet malutkie dzieci doskonale potrafią wyczuwać emocje rodziców. Często pary intensywnie starające się o kolejne dziecko, mają poczucie winy, że energię jaką wkładają w starania, mogliby użyć z pożytkiem dla już urodzonego potomstwa. Pojawia się poczucie winy, np. że nie potrafią się cieszyć jednym dzieckiem, że ich emocje negatywnie wpłyną na dzieci już urodzone. Rodzice powinni pamiętać, że starania o dziecko czynią również dla już urodzonego potomstwa. Będzie miało rodzeństwo a tego dzieci zazwyczaj pragną. Najlepiej, aby nie było zbyt dużej różnicy wieku między rodzeństwem, co pozwoli na wspólne zabawy. Jeżeli jednak już urodzone dziecko jest nastolatkiem i posiadanie rodzeństwa nie jest już dla niego ważne, to zapewne w dorosłym życiu doceni fakt, że nie jest jedynakiem.
Rodzice, którzy borykają się z niepłodnością wtórną odczuwają również zazdrość. Zazdroszczą innym posiadania większej ilości dzieci. Czasami uczucie to jest tak silne, że zrywają znajomości z rodzinami mającymi więcej dzieci. Unikają kontaktów z kobietami w ciąży. Czują się gorsi od rodziców, którzy nie mają problemów z poczęciem kolejnych dzieci, a jednocześnie nie czują zrozumienia i współczucia, na jakie mogą liczyć osoby z niepłodnością pierwotną.
Co mają robić rodzice, aby było im lżej?
W takiej sytuacji najlepiej, kiedy partnerzy wzajemnie się wspierają. Oboje czują to samo, więc najlepiej są w stanie wzajemnie siebie zrozumieć. Par z niepłodnością wtórną jest więcej niż z niepłodnością pierwotną. W związku z tym być może w gronie znajomych są rodziny z podobnym problemem. Warto utrzymywać kontakty z takimi ludźmi. Oni będą rozumieli, co czują rodzice z niepłodnością wtórną. Być może wychowują jedno dziecko. Będzie im więc również zależało na dobrych relacjach między dziećmi. Rodzice wychowujący jedynaków z reguły większą uwagę przywiązują do tego, aby ich dziecko miało wokół siebie grono rówieśników, mające zrekompensować mu brak rodzeństwa. Dobrze więc gdyby poznana rodzina miała dziecko w podobnym wieku.
Warto zaglądać na fora internetowe skupiające pary z niepłodnością wtórną. Można również poszukać jakiejś grupy wsparcia. Jeżeli frustracja jest bardzo silna i rodzice czują, że negatywnie wpływa ona na już urodzone dziecko, warto skorzystać ze specjalistycznej pomocy psychologicznej.
Przy staraniu się o kolejne dziecko, należy robić dokładnie to, co w przypadku pierwszego. To znaczy podjąć odpowiednie przygotowania prekoncepcyjne, a więc odpowiednie badania, dieta, dbać o siebie, podejmować współżycie w dni płodne. W związku z tym, że rodzice są obciążeni obowiązkami związanymi z urodzonymi już dziećmi, stosowanie się do wszystkich zasad, aby ułatwić poczęcie, może być dużo trudniejsze, niż w przypadku pierwszego dziecka. Matka może być mniej wypoczęta, masa ciało może być mniej uregulowana w związku z wcześniejszą ciążą. Po ciąży z reguły przybywa kilogramów, które może być trudno zrzucić. Po okresie karmienia piersią, wiele kobiet zaczyna stosować diety odchudzające. Warto wiedzieć, że zbyt szybkie chudnięcie lub zbyt niska masa ciała może być przyczyną niepłodności. (Zobacz: Niedowaga a płodność) Trudniej będzie zrezygnować np. z kofeiny, która często zapracowanej matce daje szanse szybko stanąć na nogi.
Jeżeli próby poczęcia trwają ponad rok i są bezskuteczne należy udać się do lekarza. Rodzice z niepłodnością wtórną również kwalifikują się do leczenia niepłodności. Powinni być tak samo traktowani, jak pary z niepłodnością pierwotną. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że roczne bezskuteczne starania o dziecko, które powinno być powodem podjęcia profesjonalnej diagnozy i leczenia, nie dotyczą matek karmiących piersią. W czasie karmienia piersią mamy do czynienia z niepłodnością laktacyjną (jeżeli karmienie odbywa się zgodnie z określonymi zasadami).
Polecamy:
Przyczyny niepłodności wtórnej
Przyczyny niepłodności u par, które wydały już potomstwo na świat, najczęściej są dokładnie takie same jak w przypadku niepłodności pierwotnej. W przypadku niepłodności wtórnej do trudności w zajściu w ciążę może przyczynić się wcześniejsza ciąża, np. infekcja lub ciężki poród, który spowodował uszkodzenie macicy. Jeżeli z tarczycą przed urodzeniem pierwszego dziecka było wszystko w porządku, nie musi to oznaczać, że po urodzeniu dziecka też jest dobrze. Warto więc zacząć od badań tarczycy, gdyż dość często po urodzeniu dziecka dochodzi do zaburzeń funkcjonowania tego organu.
Autor: Tomasz Kraska